Απόψε ρίχνω τα κουρασμένα
χτυποκάρδια μου στο πάτωμα.
Τα ρίχνω ένα-ένα.
Αηδιασμένη τα πετώ,
να τα πατήσω
με τον βηματισμό μου τον γρήγορο.
Καινούριο ταξίδι
Ας αρχίσουν τα πέλματα τώρα!
Κι όχι.
Η καρδιά
σε χιλιοειδωμένες δεν στέκεται σκηνές!
Και χνάρια δεν αφήνει ο χρόνος!
Αρκεί να ξέρεις..
Να ξέρεις να βαδίζεις στην ευθεία
των πραγμάτων.
Τώρα γελώ και θυμάμαι τα λόγια σου,
παλιά, αγαπημένη ανάμνηση.
Τώρα σε κατακρίνω, σε γκρεμίζω, σε πονώ!
Χαρούμενο παιδί
που αρέσκεται να καταστρέφει
τα παιχνίδια του,
όπως με ήθελες..
|
|
