Οι προσδοκίες μου
Πλειάδες ταξιδεύουν
στ’ ουρανού σου το στερέωμα.
Σ’ αναζητούν
στου ονείρου
τις μεταξένιες άκρες
που σε γόρδιο δεσμό
σου είχα κάποτε χαρίσει..
Πλειάδες .. ουρανοί,
νύμφες την νύχτας,
περιπλανώμενες αδέσποτες στη Πάρνηθα..
Ληστής δραπέτης χρόνος,
ανάδρομα όνειρα,
βουβές σαρκικές ηδονές..
Ανάμνηση..
Κι εσύ;
Εσύ μετράς τα χρόνια στων ματιών σου τις ίριδες..
Μα εγώ..
Εγώ κρατώ το βλέμμα σου στα χείλη,
στο καυτό φιλί..
στα αιώνια που μου χάρισες μυστήρια..
|
|
