Η Τζίνα Λολομπρίτζιντα πίσω από τις κάμερες..
Έχω ένα χάρτη στα βάθη του νου μου,
πάντα τόσο καλά διπλωμένο..
Πάντα τόσο χάρτινο και διάφανο μαζί..
Στου ονείρου την άκρη
οι χιονισμένες αγαπημένες ψυχές
προσδοκούν το παράτολμο βήμα μου
στην άβυσσο των αναμνήσεων..
Επί του πιεστηρίου των συναισθημάτων
σκιάζονται οι χωμάτινοι δρόμοι,
ερημώνονται οι φευγαλέες σκιές..
οι σιωπές δοξάζονται..
Τρέχουν οι φοβισμένες παραισθήσεις
να κρυφτούν
πίσω από γκρεμισμένους τοίχους και χαλάσματα,
λυτρωμό από τους δαίμονες θεούς
του θνητού πεπρωμένου να βρουν.
Εικόνες της πόλης μου,
της βυθισμένης Ναυκράτιδος
στα ερημικά τοπία του Νείλου..
|
|
