sadness.gr || Ναυκρατη Στη θέση μιας ευχής

Τ’ αστέρια παρακάλεσα, ασημόσκονη, βροχή κρυστάλλινη από τον ουρανό σου να πέσουν. Κι αυτά, συγκινημένα από τις σκέψεις μου για σένα, τη στέρια τους ύπαρξη απαρνήθηκαν, μονάχα για να κάνουν ταξίδι αφανισμού ως το βλέμμα σου.. Γι’ αυτόν που αγαπώ..

<<προηγούμενο<<    ||περιεχόμενα||    >>επόμενο>> (c) 2003 - 2004 Ναυκρατη, all rights reserved