Θα σε ταξιδεψω αποψε,
πανω σ'ένα φυλλο
κιτρινισμένο απ΄το χρόνο,
παλιου τετραδιου...
Eτσι, για να σε ζήσω,
οπως και παλια,
αγκιστρωμένη απ'τις αναμνήσεις
των στιγμών μας...
Mα λίγο πριν η μέρα χαράξει,
θα σ'άπαρνηθω...
Θα δω το κιτρινισμενο,
γεματο μελανι χαρτι,
να φλογίζεται...
Kαι προσπαθεια καμία,
δεν θα κανω,
πίσω να γυρίσεις...
|
|
