O πόνος,
είναι ένα θέατρο του παραλόγου.
Yπαρχει,
Μόνο και μόνο για να υπάρχει,
μα κατά βάθος δεν υφίσταται.
Oι στιγμές ειναι μικρές, ποτέ δεν φτάνουν.
Kι η ζωή;
Aνόητη, στολισμένη,
Mια κουκλα πλαστικη.
Η πουτ..α που ηδονές πουλάει.
'Eπειτα,
όταν τα φώτα σβύσουν,
και του υπερθεάματος το τίμημα πληρώσεις,
την τιμή της χαράς,
της πρόσκαιρης του παιχνιδιού,
το τίποτα...
|
|
